Aflevering 34

In zijn arresten van 28 januari 1959, nr. 13.787, BNB 1959/122 en van 17 maart 1971, nr. 16.473, BNB 1971/95 heeft de Hoge Raad voor de toepassing van de Successiewet geoordeeld dat het aangaan van een huwelijksgoederengemeenschap staande het huwelijk geen schenking betekent van de rijke (stel de man) aan de arme echtgenoot (stel de vrouw). Met het begrip schenking bedoel ik in deze opinie steeds zowel de formele schenking als de gift (voorheen de materiële schenking), zoals bedoeld in art. 1, lid 3, SW 1956. De Hoge Raad draagt hiervoor twee argumenten aan. Ten eerste kan de vrouw niet vrijelijk over het vermogen beschikken omdat het een gebonden vermogen betreft en omdat haar man het bestuur heeft over de goederen. Ten tweede heeft volgens de Hoge Raad geen definitieve vermogensverschuiving plaatsgevonden tussen de echtgenoten omdat toekomstige goederen, inkomsten en schulden ook tot de huwelijksgoederengemeenschap gaan behoren. Hierdoor is pas aan het einde van het huwelijk duidelijk of en in hoeverre de vrouw is bevoordeeld door het aangaan van de huwelijksgoederengemeenschap.

anoniementarief, brutering, constructie, dienstbetrekking, inhoudingsplicht, Polen

De Commissie voor de Verzoekschriften uit de Tweede Kamer (de Commissie) stelt in zijn verslag de Tweede Kamer voor om de staatssecretaris van Financiën uit te nodigen een adressant tegemoet te komen in een geval waarin deze zijn heffingsrente niet van zijn inkomen over 2001 kon aftrekken. De Commissie oordeelt dat adressant door toedoen van de Belastingdienst is benadeeld en stelt de staatssecretaris voor de adressant tegemoet te komen via de hardheidsclausule dan wel het geleden fiscale nadeel te vergoeden.

De staatssecretaris van Financiën heeft kamervragen beantwoord van mevrouw Dezentjé Hamming (VVD). De vragen werden gesteld naar aanleiding van een uitspraak van de Voorzieningenrechter van Hof Den Bosch (19 april 2004, nr. 03/02778, NTFR 2004/1117). Dit betrof een aansprakelijkheidskwestie waarbij de verhouding tussen de processuele bepaling van art. 49, lid 5, IW 1990 enerzijds en het bepaalde in art. 7:4, lid 2, Awb anderzijds centraal stond. Op grond van genoemde bepalingen dient de ontvanger degene die aansprakelijk is gesteld (de derde) te voorzien van gegevens uit het dossier van de belastingschuldige. Het beleid met betrekking tot deze informatieverstrekking is neergelegd in art. 49, par. 2, lid 6, Leidraad Invordering 1990. De staatssecretaris geeft aan dat noch de ontvanger noch de belanghebbende in deze zaak hebben onderkend dat de betreffende rechtsvraag in het uitvoeringsbeleid reeds was beantwoord. De ontvanger en de inspecteur hebben de aanwezigheid van een rechtsvraag bovendien niet of althans onvoldoende onderkend.

De staatssecretaris van Financiën beantwoordt in dit besluit een vraag over de willekeurige afschrijving zoals die was opgenomen in art. 10 Wet IB 1964.

Op 16 januari 2003 is een besluit gepubliceerd over emigrerende ondernemers (NTFR 2003/146). Daarin lag de nadruk op standpunten die door de Belastingdienst worden ingenomen om te voorkomen dat ongewenst ontgaan of uitstel van belastingheffing over de stakingswinst door die ondernemers wordt bereikt. Dit besluit is nu in een aangepaste versie opnieuw uitgebracht. De aanvullingen zien onder andere op verwijzingen naar recente nationale jurisprudentie over geruisloze omzettingen. Verder wordt melding gemaakt van Europese jurisprudentie over conserverende aanslagen bij emigratie.

Bij een geruisloze doorschuiving van een onderneming:

niet-aftrekbare rente

entschädigungsamt, in rechte vorderbaar, periodieke uitkering

(fictieve) dienstbetrekking, gezagsverhouding, management-bv

beloningsvoordelen, brutering niet verhaalde LB

boete, navordering, piramidespel

De staatssecretaris van Financiën heeft een besluit uitgebracht over vrije vergoedingen bij aanvang en einde van een arbeidsovereenkomst.

De staatssecretaris van Financiën heeft een besluit uitgebracht over de behandeling van Belgische kinderopvang. Hij geeft aan dat kinderopvanginstellingen met een attest van de Vlaamse Gemeenschap 'Kind en gezin' (Franstalig: 'Office de la naissance et de l'enfance') voor de loonbelasting en de afdrachtvermindering kinderopvang voldoen aan de eisen als gesteld in het Tijdelijk besluit kwaliteitsregels kinderopvang. Dit werd eerder al beslist voor de inkomstenbelasting (zie het besluit van 14 mei 2003, nr. CPP2003/795M, vragen en antwoorden uitgaven voor kinderopvang, punt 1.13, NTFR 2003/962). Indien wordt voldaan aan de overige voorwaarden genoemd in de Wet LB 1964 is de vrijstelling voor vergoedingen en verstrekkingen van de Wet LB 1964 van toepassing. Indien wordt voldaan aan de overige voorwaarden genoemd in de WVA kan de inhoudingsplichtige de afdrachtvermindering kinderopvang toepassen.

De staatssecretaris van Financiën heeft een besluit uitgebracht over pensioenregelingen die niet voldoen aan het zogenoemde Witteveenkader. Uiterlijk 1 juni jl. moesten pensioenregelingen zijn aangepast aan het Witteveenkader. Deze termijn wordt verlengd tot 1 december 2004 voor regelingen die wat betreft de hoogte van het pensioen binnen het Witteveenkader blijven, maar alleen op formele punten nog niet aan dat kader voldoen. Het gaat hierbij met name om het ontbreken van het afkoopverbod.

redelijke termijn, schatting, verzekeringsplicht

boetenota''s, hoofdelijke aansprakelijkheid, kennelijk onbehoorlijk bestuur, redelijke termijn

inkomensschade, schadevergoeding, verzekeringsplichtige arbeid

dienstbetrekking, gezagsverhouding

periodieke uitkeringen

periodieke uitkeringen

De staatssecretaris heeft twee vragen beantwoord van mw. Koomen die op 5 februari 2004 zijn gesteld tijdens een Algemeen Overleg over de Pachtwetgeving. Beide vragen gaan over de fiscale behandeling van verpachte grond.

emigratie, pensioenlichaam, vrijvalwinst, zetelverplaatsing

nationaliteitsbeginsel, woonplaatsfictie

Sinds 1 januari 2003 bepaalt art. 4:36 BW onder meer dat een kind van de erflater dat in diens huishouding of in het door hem uitgeoefende beroep of bedrijf gedurende zijn meerderjarigheid arbeid heeft verricht zonder een voor die arbeid passende beloning te ontvangen, aanspraak kan maken op een som ineens (salaire differé), strekkend tot een billijke vergoeding. In het onderhavige besluit gaat de staatssecretaris in op de gevolgen voor de heffing van de loon- en inkomstenbelasting bij de ontvanger en de betaler van het salaire differé en van vergelijkbare (achterstallige) beloningen voor werkzaamheden die zijn verricht voor de erflater alsmede op de eventuele samenloop met het successierecht. In het besluit word goedgekeurd dat de beloning die door de erflater is toegekend in zijn uiterste wil of wordt ontvangen als salaire differé als nagekomen bedrijfslast bij de erflater in aanmerking mag worden genomen. Verder worden voormelde beloningen vrijgesteld van het successierecht voor zover deze feitelijk in de heffing van loon- of inkomstenbelasting bij de ontvanger zijn betrokken.

verlenging navorderingstermijn

boete, verzuimboete, verzuimenreeks

boete, verzuimboete, verzuimboete, verzuimenreeks

boete, cumulatie, evenredigheidsbeginsel, verzuimboete

cumulatie, verzuimboete

criteria, rekening courant, vaste vertegenwoordiger

Via een persbericht heeft de staatssecretaris van Financiën aangegeven dat hij een besluit heeft gepubliceerd en zes besluiten heeft geactualiseerd met verbeteringen van de regels voor het verkrijgen van zekerheid vooraf voor internationaal opererende ondernemers. Ondernemers weten daardoor beter welke informatie zij moeten aanleveren om van de Belastingdienst zekerheid vooraf te krijgen over de fiscale gevolgen van hun ondernemingsactiviteiten. De besluiten geven daarnaast meer helderheid hoe de fiscale regels binnen de praktijk van de advanced pricing agreements/advanced tax rulings (APA/ATR) moeten worden uitgelegd.

Het besluit over de procedure ten aanzien van het verkrijgen van een 'advance pricing agreement' (APA) is herzien. De oude versie van het besluit over zekerheid vooraf over verrekenprijzen is gepubliceerd op 30 maart 2001 (NTFR 2001/550). Een belangrijke wijziging bestaat eruit dat de Belastingdienst ondersteuning gaat bieden bij de zogenoemde kleinere APA's. In hoofdlijnen wordt daarbij gedacht aan belastingplichtigen met activa tot 5 miljoen euro en minder dan 50 werknemers. De Belastingdienst zoekt daarbij mee naar vergelijkbare cijfers van onafhankelijke marktpartijen om zakelijke verrekenprijzen te onderbouwen.

Op 30 maart 2001 publiceerde de staatssecretaris als onderdeel van een serie APA-/ATR-besluiten een besluit over de procedure voor de behandeling van 'advance tax rulings' (NTFR 2001/551). Dat besluit is nu in beperkte mate geactualiseerd.

De staatssecretaris heeft een nieuw besluit uitgebracht ter zake van 'Lichamen met financiële dienstverleningsactiviteiten binnen concernverband zonder reële economische aanwezigheid in Nederland; geen zekerheid vooraf, verstrekken van inlichtingen en beperking verrekening bronheffing'. Het besluit dient ter vervanging van het besluit van 30 maart 2001, IFZ2001/294M.

In dit besluit wordt een groot aantal (37) vragen beantwoord over het Besluit dienstverleningslichamen en zekerheid vooraf en over de overgangsregeling voor het oude rulingbeleid.

Aan het Besluit zekerheid vooraf; goede trouw jegens de verdragspartner is een passage toegevoegd over het niet geven van zekerheid vooraf bij signalen van verdachte financiering van ondernemingen.

In een besluit van 30 maart 2001 (NTFR 2001/555) was de organisatie- en competentieregeling binnen de Belastingdienst vastgelegd van APA- en ATR-verzoeken. Dat besluit is nu aangepast en opnieuw gepubliceerd.

De staatssecretaris herziet het instelbesluit van de Coördinatiegroep Verrekenprijzen (CGVP). De CGVP is een groep personen die binnen de Belastingdienst een coördinerende rol vervult ten aanzien van verrekenprijsvraagstukken in (vooral) internationaal verband. De groep werkt nauw samen met het APA-/ATR-team.

De staatssecretaris zendt aan de Tweede Kamer informatie over aantallen APA-/ATR-verzoeken. Het gaat daarbij vooral om de voorraad en de afgehandelde verzoeken in het eerste kwartaal van 2004.

keurloon, uitschotten

detachering, onderwijsvrijstelling

In dit besluit wordt mededeling 40 (laatstelijk gewijzigd op 24 november 2000, nr. RTB2000/2814M) gewijzigd. Dit besluit handelt over de verhuur van congres-, vergader- en tentoonstellingsruimten. Ter zake van deze verhuur kan gekozen worden voor belaste verhuur waarbij niet telkens behoeft te worden geopteerd bij iedere verhuursituatie afzonderlijk. Een soort doorlopende optie. In het oude besluit werd reeds aangegeven dat de goedkeuring niet van toepassing is ten aanzien van 1. kerkgebouwen, 2. buurthuizen en dergelijke, en 3. theaters, ijsstadions en sporthallen. In het nieuwe besluit wordt eveneens van de goedkeuring uitgezonderd 4. (kantoor)gebouwen die in gebruik zijn bij publiekrechtelijke lichamen of ondernemers die geen volledig of nagenoeg volledig recht op aftrek van de belasting op de voet van art. 15 van de wet hebben.

In dit voorschrift wordt ingegaan op de algemene regels die in de wettelijke bepalingen inzake de omzetbelasting worden gegeven met betrekking tot de administratie en de facturering zoals deze luiden vanaf 1 januari 2004. Op die datum is een wijziging van de Wet OB 1968 in werking getreden ter zake van de voor BTW-facturering geldende voorwaarden. De belangrijkste wijzigingen ten opzichte van het oude Voorschrift worden gevormd door de nieuwe artikelen 35 tot en met 35d van de Wet OB 1968; de toelichting hierop is opgenomen in hoofdstuk 3 van dit voorschrift. Van de gelegenheid is gebruik gemaakt om een aantal andere besluiten aan dit voorschrift toe te voegen om een meer volledig overzicht te verkrijgen van de verplichtingen inzake de administratie en facturering op het terrein van de omzetbelasting. Naast de algemene bepalingen inzake de administratieve en factureringsverplichtingen in de artikelen 34 tot en met 35d van de Wet op de omzetbelasting 1968 zijn in sommige andere bepalingen aanvullende regels opgenomen die gelden voor bijzondere (groepen van) gevallen. Deze worden behandeld in andere voorschriften (bijvoorbeeld het Voorschrift margeregeling en het Voorschrift kleine ondernemersregeling). Aan die bepalingen wordt in dit voorschrift geen aandacht besteed.

onttrekking grondwater

kostentoerekening, leges

fictieve kosten, geen naheffing belasting, gemeentelijk beleid, parkeerbelastingen

AB-aandelen, betalingsuitstelfaciliteit, successierecht, tijdelijke gerechtigdheid

AB-aandelen, kwijtscheldingsfaciliteit, successierecht, tijdelijke gerechtigdheid

aankondiging boete, onrechtmatige daad, verrekening teruggaaf

Koninklijk paleis, overdrachtsfictie

Koninklijk paleis, overdrachtsfictie

meerderheidsregel, roerend-onroerend, stacaravan

busstation, kunstwerk, openbare landweg