NTFR 2002/529 - Splitsing OZB leidt tot lastenverzwaring ondernemingen
Aflevering 16, gepubliceerd op 18-04-2002 geschreven door mr. J. KampGemeenten mogen bij het vaststellen van de tarieven voor de onroerendezaakbelastingen (OZB) onderscheid maken tussen woningen en niet–woningen (zoals bedrijfspanden). Ruim vijf jaar geleden is deze vorm van tariefdifferentiatie – waartegen het bedrijfsleven heeft geprotesteerd en later geprocedeerd – in de Gemeentewet (Gem.w.) opgenomen. Het Erasmus Studiecentrum voor Belastingen Lokale overheden ziet argumenten om de ingewikkeld geworden OZB–wetgeving te vereenvoudigen. Het voorstel van het Studiecentrum is om de OZB te splitsen in een belasting op woningen en een belasting op niet–woningen. De daarvoor aangevoerde argumenten overtuigen mij niet. Bovendien zou bij een splitsing geen enkele rem meer bestaan op het niveau van de tarieven voor niet–woningen. Niet alleen ondernemingen, maar ook instellingen als zieken– en verpleeghuizen lopen dan het risico met een aanzienlijke lastenverzwaring te worden geconfronteerd.