Aflevering 23

Op het onlangs door de CHMF en de NOB georganiseerde congres met als thema ‘Integraal toezicht: de klant centraal‘, gaven verschillende deskundigen en betrokkenen hun visie op ‘horizontaal toezicht‘. Wat daaronder nu precies moet worden verstaan, valt niet precies aan te geven want dit horizontale toezicht kan verschillende vormen aannemen. Duidelijk is wel dat deze vorm van toezicht wordt gekenmerkt door een kleinere afstand tussen Belastingdienst en belastingplichtigen. Met het horizontale toezicht lijkt de leiding van de Belastingdienst de kloof tussen belastingplichtigen en de dienst – hun posities zijn van nature toch welhaast tegengesteld – te willen overbruggen. Het meewerken – tot op heden de meest positieve van alle houdingen die de belastingplichtigen jegens de Belastingdienst kunnen aannemen – lijkt te kunnen plaatsmaken voor het samenwerken.

De Algemene Rekenkamer heeft de uitvoering van het controlebeleid voor de inkomstenbelasting particulieren onderzocht. Daarbij heeft de Algemene Rekenkamer nagegaan of de centrale aansturing door de Belastingdienst zodanig is dat de verschillende belastingkantoren dezelfde risico‘s op dezelfde manier controleren. Daarnaast is onderzocht of de Belastingdienst toereikende informatie tot zijn beschikking heeft over de uitvoering van de aangiftecontroles op regionaal niveau. Uit het onderzoek zijn diverse tekortkomingen naar voren gekomen, waardoor risico‘s ontstaan voor de gelijke behandeling van belastingplichtigen en voor het genereren van optimale belastingontvangsten. Ook automatiseringsproblemen en bezuinigingen hebben ertoe geleid dat de zekerheid over een goede uitvoering van de controle van aangiften inkomstenbelasting particulieren over 2003 onder druk is komen te staan.

De staatssecretaris van Financiën stuurt een notitie naar de Tweede Kamer waarin hij uitgebreid ingaat op de behandeling van loon in natura en privé-gebruik van bedrijfsmiddelen. De Kamer had om deze notitie verzocht in een motie die werd ingediend bij de behandeling van het Belastingplan 2006 (wetsvoorstel 30 306, nr. 55, zie NTFR 2005/1541).

De staatssecretaris informeert de vaste commissie voor Financiën over de implementatie in de nationale wetgeving van de aanpassingen van de Europese fusierichtlijn (richtlijn 2005/19/EG). Hij concludeert dat geen nadere veranderingen in de nationale wetgeving nodig zijn.

Belanghebbende heeft de Amerikaanse nationaliteit en wordt door haar werkgever voor achttien maanden uitgezonden naar een Nederlandse vestiging van het bedrijf. Voor de toepassing van het Verdrag Nederland-Verenigde Staten wordt belanghebbende aangemerkt als inwoner van de Verenigde Staten. Op belanghebbende is de 30%-regeling van toepassing. Belanghebbende heeft gekozen voor de zogenoemde partiële buitenlandse belastingplicht als bedoeld in art. 2.6 Wet IB 2001 jo. art. 11 Uitv.besl. IB 2001. In het onderhavige jaar heeft belanghebbende 261 werkdagen vóór aftrek van vakantie-, verlof- en feestdagen gehad, en 204 werkdagen ná aftrek van deze dagen. Eén dag heeft zij niet in Nederland gewerkt. De inspecteur stelt zich op het standpunt dat de dagenbreuk overeenkomstig HR 23 september 2005, NTFR 2005/1420, moet worden berekend, hetgeen neerkomt op een dagenbreuk van 203/204. Belanghebbende is van mening dat de dagenbreuk op 203/261 gesteld dient te worden.

De staatssecretaris van Financiën maakt via dit besluit een aanpassing bekend van de Leidraad Invordering 1990. Het besluit strekt ertoe een aantal omissies te herstellen uit een eerdere wijziging van de Leidraad, die wij opnamen in NTFR 2006/43 (nr. B/CPP2005/2807M).