Aflevering 40

In het Belastingplan 2008 stelt het kabinet voor om met ingang van 1 januari 2009 het pensioengevend loon (inclusief de AOW-franchise) te maximeren tot een bedrag van € 185.000. Dit is volgens de wetgever nodig ‘in het kader van een evenwichtige lastenverdeling en het streven naar houdbare overheidsfinanciën’. Bovendien blijkt de pensioenopbouw ‘in voorkomende gevallen’ over een dermate hoge grondslag plaats te vinden ‘dat deze niet meer als hoofddoel het bieden van een oudedagsvoorziening heeft, maar er veel meer sprake is van vermogensopbouw.’

De Nationale ombudsman vindt het afschaffen van aangiftediskettes door de Belastingdienst veel te abrupt. Honderdduizenden mensen die gewend zijn met de aangiftediskette hun belastingaangifte te doen, worden verplicht aangifte te doen via internet, of op papier. Voor veel mensen is toegang tot het internet echter niet vanzelfsprekend. En de papieren aangifte wordt vaak als ingewikkeld ervaren.

Belanghebbende is samen met een bv waarin hij een aanmerkelijk belang heeft vennoot in een in 2002 opgericht vof. In geschil is of belanghebbende uit hoofde van de vof winst uit onderneming heeft genoten en de hoogte van de aan hem toegekende arbeidsbeloning. De inspecteur heeft gesteld dat de vof niet als zodanig naar buiten is opgetreden omdat de in- en uitgaande facturen op naam van de bv staan. De rechtbank is van oordeel dat gelet op de doorbelasting van kosten aan de bv aan de vof en het feit dat de vof-akte op 15 oktober 2002 is ondertekend, uitvoering is gegeven aan deze akte. De onderneming is voor rekening en risico van de vof gedreven. Gelet op het besluit nr. CPP2001/2374 (NTFR 2001/1300) en de toezegging van de inspecteur ter zitting is dit met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2002 gebeurd. Nu aan belanghebbende een arbeidsbeloning van nihil is toegekend, is afgeweken van de vof-akte. Ter zitting is door partijen een compromis bereikt over de hoogte van de beloning.

bevoegdheid, verzet

rekening-courantvordering

bestemmingswijzigingswinst, landbouwvrijstelling, wev, wevab

borg, regresvordering

gebruikelijk loon, vaste vertegenwoordiger

Belanghebbende is werkzaam geweest als hoogleraar aan een Nederlandse universiteit. In 2002 woont hij in Duitsland en ontvangt hij een ABP-pensioen ter zake van zijn voormalig dienstverband. In geschil is of dit pensioen belastbaar is in Nederland. Art. 12, lid 2, Verdrag Nederland-Duitsland, wijst de heffing aan Nederland toe ingeval de Nederlandse Staat het pensioen rechtstreeks of door tussenkomst van een publiekrechtelijke instelling betaalt. Weliswaar is sprake van een overheidspensioen, maar omdat het ABP sinds 1996 is geprivatiseerd, wordt volgens belanghebbende niet voldaan aan art. 12, lid 2, Verdrag Nederland-Duitsland, en is de heffing aan de woonstaat Duitsland toegewezen. Hof Den Bosch (NTFR 2007/283) heeft het beroep van belanghebbende afgewezen onder verwijzing naar HR 23 november 1994, nr. 29.935, BNB 1995/117. Daarin heeft de Hoge Raad geoordeeld dat het woord 'betaalt' niet moet worden opgevat als uitbetaald, maar als 'opgebouwd bij'. In cassatie stelt belanghebbende dat het hof ten onrechte de heffing toewijst aan Nederland en dat de hiervoor genoemde uitleg van het woord 'betaalt' in strijd is met art. 31 Verdrag van Wenen. A-G Van Ballegooijen volgt in zijn conclusie het oordeel van het hof.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft een brief aan de Tweede Kamer gezonden waarin hij aankondigt dat vrouwelijke zelfstandigen zestien weken recht krijgen op een uitkering voor zwangerschaps- en bevallingsverlof. De hoogte van de uitkering hangt af van de inkomsten in het voorafgaande jaar en bedraagt maximaal het wettelijk minimumloon (€ 1.317 bruto per maand). De regeling wordt uit algemene middelen betaald, er wordt geen aparte premie voor geheven. De regeling komt in de Wet arbeid en zorg en gaat naar verwachting de tweede helft van 2008 in. Het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) zal de regeling uitvoeren.

Belanghebbende heeft in 2002 een nog te bouwen woning gekocht. Op 1 januari 2003 was de woning in aanbouw. Bij beschikking met ingangsdatum 1 januari 2003 is de zogenoemde WOZ-waarde van de woning in aanbouw vastgesteld op € 17.958. Belanghebbende heeft per 1 juli 2003 haar intrek genomen in de woning. In geschil is of voor de bepaling van het eigenwoningforfait vanaf 1 juli 2003 kan worden uitgegaan van een eigenwoningwaarde van € 17.958, zoals belanghebbende verdedigt. Of moet worden aangenomen dat een WOZ-waarde genomen voor een woning in aanbouw niet kan dienen voor de eigenwoningwaarde van een afgebouwde woning, zodat de vangnetbepaling van art. 3.112, lid 3, Wet IB 2001 toepassing vindt. Daarin is bepaald dat wanneer een WOZ-waarde ontbreekt, de eigenwoningwaarde dient te worden bepaald met overeenkomstige toepassing van de WOZ-waarderingsregels. In navolging van Hof Amsterdam is A-G Overgaauw van mening dat, gelet op de wettekst en de wetsystematiek, de vangnetbepaling niet van toepassing is in onderhavige ‘nieuwbouwsituatie met WOZ-beschikking’. De conclusie strekt dan ook tot ongegrondverklaring van het cassatieberoep van de staatssecretaris.

Eiser bezit twee appartementsrechten in een complex: één van de appartementsrechten dient als eigen woning en de andere als parkeerplaats, welke eiser aan een derde verhuurt en waarvan de waarde behoort tot de rendementsgrondslag van box 3. De rechtbank oordeelt dat zowel het aandeel van eiser in het vermogen van de Vereniging van Eigenaren (vve) met betrekking tot de eigen woning (9/994) als het aandeel in het vermogen van de vve met betrekking tot de parkeerplaatsplaats (1/994) behoort tot de rendementsgrondslag van box 3. Hoewel deze bezittingen (de aandelen in het vermogen van de vve) slechts overdraagbaar zijn in combinatie met andere bezittingen (de appartementsrechten) kan niet worden gesteld dat aan deze bezittingen geen waarde kan worden toegekend. Dat het aandeel niet direct opeisbaar is, is volgens de rechtbank geen criterium voor de bepaling van de waarde van een dergelijk vermogensrecht. Het aandeel van de eiser van 10/994 in het vermogen van de vve is dus terecht tegen de nominale waarde als afzonderlijke bezitting tot de rendementsgrondslag van box 3 gerekend.

De verzoekster had via een verzoek om voorlopige teruggave de algemene heffingskorting over 2001 teruggevraagd. Later bleek dat een grote groep mensen deze heffingskorting ten onrechte had terugontvangen. Tot deze groep behoorde ook de verzoekster. De (toenmalige) staatssecretaris had besloten om de ten onrechte uitbetaalde heffingskorting niet via een gecoördineerde actie terug te vorderen. Aan mensen die, bijvoorbeeld, aangifte hadden gedaan en waarbij de heffingskorting was gecorrigeerd werd geen teruggave gegeven. Dit onderscheid vindt de ombudsman in strijd met het gelijkheidsbeginsel en hij geeft de staatssecretaris van Financiën in overweging de verzoekster alsnog de algemene heffingskorting uit te betalen.

Tijdens overleg met de Tweede Kamer heeft staatssecretaris De Jager toegezegd de gemeente Amsterdam nogmaals een aanbod te doen om de belasting voor de bewoners van Bos en Lommer te betalen. Daarnaast zei hij toe dat de extra vergoeding die is gebruikt om direct toe te rekenen kosten te betalen niet zal worden belast. In het debat gaf de staatssecretaris aan dat er geen juridische ruimte is voor de Belastingdienst om de extra vergoeding niet te belasten.

Vanuit de Eerste Kamer is aangedrongen op modernisering van de belastingplicht van overheidsbedrijven voor de vennootschapsbelasting. De achtergrond hiervan is de bezorgdheid over mogelijke concurrentieverstoring tussen economische activiteiten van overheden en private partijen. Het vorige kabinet heeft, op verzoek van het lid Essers c.s., een notitie over dit onderwerp toegezegd. Deze notitie is thans aan de Tweede Kamer aangeboden.

X is directeur-grootaandeelhouder van belanghebbende en beschikt over een aandelenrekening. X heeft gesteld en de inspecteur heeft betwist dat hij de economische eigendom van die aandelenrekening eind 1997 aan belanghebbende heeft overgedragen. De inspecteur heeft het in de aangifte opgevoerde verlies dat is geleden op de aandelenrekening gecorrigeerd.

fictieve verkrijging

Belanghebbende, een bv, claimt toepassing van de deelnemingsvrijstelling, welke claim door de inspecteur niet is gehonoreerd. Rechtbank Arnhem heeft in het spoor van de inspecteur beslist dat de deelnemingsvrijstelling in het onderhavige geval niet van toepassing is. Hiertegen heeft belanghebbende vervolgens hoger beroep aangetekend, echter tevergeefs. Het hof beslecht het geschil in hoger beroep met de (enkele) overweging: 'op de gronden die de Rechtbank heeft vermeld in haar thans bestreden uitspraak, is in het onderhavige geval de deelnemingsvrijstelling niet van toepassing. De rechtbank heeft derhalve op de goede gronden een juiste beslissing genomen'.

Belanghebbende exploiteert een coffeeshop. In 2000 neemt de politie 2000 kg weed. in beslag. In maart 2003 vindt een boekenonderzoek plaats, waarbij de aanvaardbaarheid van de voor het jaar 1999 gedane aangifte IB/PV wordt onderzocht. Hieruit komt naar voren dat de kasadministratie niet een getrouw beeld geeft van het verloop van de geldstroom. Verder vertoont de loonadministratie gebreken. Op basis van de door belanghebbende bij de politie afgelegde verklaringen en voorts rekeninghoudend met een op branchegegevens gebaseerde brutowinstmarge van 50%, berekent de inspecteur de brutowinst voor 1999 op f 650.000. Het belastbaar inkomen becijfert hij vervolgens op f 636.603. Daar de inspecteur reeds een ambtshalve vastgestelde aanslag van f 500.000 had opgelegd, heeft hij voor het verschil een navorderingsaanslag opgelegd. Belanghebbende stelt dat de aanslag niet tot een juist bedrag is vastgesteld.

Belanghebbende vraagt om een herziening van een hofuitspraak. Hij stelt daarvoor dat het hof zijn oordeel ten onrechte heeft gebaseerd op een door de Belastingdienst gemaakte vastlegging van een gesprek op 2 juli 1999 met een makelaar over de waarde van een parkeerterrein. Deze makelaar is volgens zijn brief van 6 februari 2003 teruggekomen op die waardebepaling. Verder stelt belanghebbende dat het hof, naar blijkt uit schriftelijke verklaringen in het jaar 2005 van twee personen, bepaalde feiten verkeerd heeft vastgesteld. Hof Leeuwarden wijst het verzoek af (NTFR 2006/1094). Het is van oordeel dat herziening niet dient ter herstel van processuele misslagen. Belanghebbende had in de eerdere procedure voor het hof al naar voren kunnen brengen wat hij nu stelt met betrekking tot de waardebepaling. Aangezien de verklaringen in het jaar 2005 zijn opgesteld na 16 augustus 2002, meent het hof dat het niet is uitgegaan van onjuist vastgestelde feiten.

Belanghebbende heeft voor het jaar 1998 aangifte gedaan van een belastbaar inkomen van f 7.652. De inspecteur heeft een navorderingsaanslag opgelegd naar een belastbaar inkomen van f 58.243. Belanghebbende stelt dat de inspecteur op onjuiste wijze op de hoogte is gekomen van de door hem in Duitsland gehouden vermogensbestanddelen.

bevoegdheid, verzet

bezwaarschrift, invorderbaar, onzorgvuldig

In zijn uitspraak van 22 mei 2006 (NTFR 2006/1038) oordeelde Rechtbank Haarlem dat de boete wegens verboden kartelafspraken aftrekbaar is, voor zover die boete een voordeelontnemend karakter draagt. In het door de inspecteur tegen deze uitspraak ingestelde hoger beroep heeft de Commissie van de Europese Gemeenschappen aan Hof Amsterdam kenbaar gemaakt dat zij op voet van art. 15, lid 3, Vo. 1/2003, in deze zaak schriftelijke opmerkingen wil indienen. Het hof constateert dat de formulering van enerzijds de tekst van de considerans van de Verordening en de tekst van de mededeling (inzake toepassing art. 81 en 82) en anderzijds de tekst van art. 15, lid 3, Vo. 1/2003 niet naadloos op elkaar aansluiten.

Belanghebbende, een vof, oefent een groothandel in verven uit. De vof heeft twee firmanten. Zij hebben het gebruik van een bedrijfsloods ingebracht. De vof heeft de loods aangemerkt als bedrijfsvermogen. In 2000 is een deel van de zolder van de loods geschikt gemaakt voor bewoning voor de vennoten. Zij hebben hiervoor aan de vof geen vergoeding verstrekt. De bewoning heeft circa twee jaar geduurd, daarna is de zolder weer bestemd om te worden gebruikt voor bedrijfsdoeleinden. Belanghebbende heeft ter zake van de verbouwing € 8.009 als voorbelasting in aftrek gebracht. Dit bedrag is geaccepteerd wat de kosten voor het aanbrengen van een badkamer en toilet betreft. Voor het overige heeft de inspecteur dit bedrag niet in aftrek toegestaan.

intracommunautaire verwerving

intracommunautaire verwerving

grondstof, pleitbaar standpunt

assurantiemakelaar, samenhangende diensten

kilometertelleronderbreker, teruggaaf BPM

kilometertelleronderbreker, vrijstelling taxivervoer

Stichting X beheert en exploiteert een geprivatiseerd zwembad waarbij zij van de gemeente Z jaarlijks een budgetsubsidie ontvangt. De doelstelling van het stichtingsbestuur is het aanbieden van een gevarieerd pakket van zwem- en recreatiemogelijkheden aan de inwoners van de gemeente. De stichting heeft een verzoek gedaan tot teruggaaf van regulerende energiebelasting over het tijdvak 1 januari 2002 tot en met 30 juni 2002 ten bedrage van € 4.375. Dit verzoek is afgewezen.

Belanghebbende, een in de chemische industrie werkzaam bedrijf, heeft ten behoeve van haar bedrijfsuitoefening, met vergunning, leidingen en buizen gelegd in gemeentegrond (hierna: de leidingen). Ter zake van het hebben van deze leidingen in de gemeentegrond is belanghebbende aangeslagen in de precariobelasting van de gemeente Rotterdam. Hof Den Haag heeft die aanslag vernietigd, omdat volgens het hof te dezen geen sprake is van voor de openbare dienst bestemde gemeentegrond.

Belanghebbende is enig bestuurder van een bv. De bv was niet in staat om de loonheffing over het tweede, derde en vierde kwartaal van 2003 af te dragen. De betalingsonmacht van de bv moet uiterlijk twee weken na afloop van het kwartaal worden gemeld. Belanghebbende heeft dit echter verzuimd vanwege een ernstige ziekte. Volgens Hof Amsterdam heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat het niet melden niet aan hem is te wijten. Belanghebbende had zich eind 2002/begin 2003 – toen de ziekte zich manifesteerde – immers moeten realiseren dat hij het risico liep dat hij niet langer de bv zou kunnen besturen, waarna hij voorzorgsmaatregelen had moeten nemen, aldus het hof. De Hoge Raad volgt de conclusie van A-G Van Ballegooijen (NTFR 2007/599) en casseert de hofuitspraak. Aan belanghebbende kan slechts worden verweten dat hij geen voorzorgsmaatregelen heeft getroffen, indien:

onroerende zaak

uitgezonderde objecten

De minister van Jeugd en Gezin en de staatssecretaris van Financiën dienen een wetsvoorstel in om de Wet op het kindgebonden budget te wijzigen. Deze wijziging houdt een verhoging van de kindertoeslag in die op grond van het wetsvoorstel op het kindgebonden budget kan worden verkregen. Het eerder ingediende wetsvoorstel bevat overgangsrecht voor het berekeningsjaar 2008 (art. 6a). In 2008 heeft een ouder, ongeacht het aantal kinderen, één aanspraak op kindertoeslag. Vanuit koopkrachtoverwegingen is het wenselijk om het bedrag dat in 2008 per huishouden wordt verstrekt te verhogen van € 954 naar € 994 per jaar.

In het coalitieakkoord is een vliegticketheffing exclusief transfers aangekondigd. De staatssecretaris van Financiën biedt de Tweede Kamer de resultaten aan van het onderzoek naar de effecten van de invoering van een dergelijke belasting. Deze resultaten zijn neergelegd in het rapport ‘Effecten van verschillende heffingsvarianten op de Nederlandse luchtvaart'. Gezien de resultaten van het onderzoek houdt het kabinet in het Belastingplan 2008 vast aan de in het coalitieakkoord afgesproken ticketbelasting exclusief transfers. Daarbij wordt wel gekozen voor de variant met een sterke differentiatie naar bestemming. Deze variant sluit aan bij de systematiek van de vergelijkbare passagiersbelasting in het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.