Aflevering 41

Het is op dit moment nog onduidelijk hoe (wat ik aanduid als) het project VPB 2010 zal eindigen. Zoals bekend is naar aanleiding van de reacties op het ConsultatiedocumentBijlage bij de brief van de staatssecretaris van Financiën aan de voorzitter van de Tweede Kamervan 14 juni 2009, nr. DB/2009/227U, NTFR 2009/1426. nog geen (afzonderlijk) wetsvoorstel ingediend. Wel is het onderdeel ‘beleggingsdeelneming’In het Consultatiedocument en in het wetsvoorstel OFM 2010 wordt niet langer gesproken van een ‘laagbelaste beleggingsdeelneming’ maar van ‘beleggingsdeelneming’. Bij de toepassing van de bezittingentoets gaat het om het vaststellen van voldoende ‘laagbelaste beleggingen’(het voorgestelde art. 13, lid 12, onderdeel b, Wet VPB 1969). uit de voorstellen van het Consulatiedocument gelicht en maakt dit deel uit van het wetsvoorstel Overige fiscale maatregelen 2010. Het zal naar verwachting met ingang van 1 januari 2010 in werking treden.

De Nederlandse Orde van Belastingadviseurs (NOB) heeft zijn commentaar op het Belastingpakket 2010 aan de Tweede Kamer gestuurd. De NOB is gemengd in zijn oordeel. Meer algemeen merkt men op dat het aantal wetsvoorstellen van een zodanige omvang zijn dat, gezien de tijdspanne tot december, een zorgvuldige behandeling niet is gewaarborgd.

De minister en de staatssecretaris van Financiën maken de samenstelling van de Studiecommissie belastingstelsel bekend. Deze Studiecommissie zal een voorstudie uitvoeren naar de mogelijkheden van een herziening van het belastingstelsel. De studiegroep zal zijn werkzaamheden in het tweede kwartaal van 2010 afronden. Het resultaat zal aan de Tweede Kamer worden aangeboden. In de toelichtende bijlage is een e-mailadres vermeld waarnaar vragen en opmerkingen kunnen worden ge-e-maild.

De staatssecretaris van Financiën beantwoordt Tweede Kamervragen over kostwinnersgezinnen. De vragen zijn gesteld naar aanleiding van een krantenartikel waarin de kostwinnersgezinnen de pakezels van de staat worden genoemd omdat zij tot 84% meer belasting betalen dan een tweeverdienershuishouden met eenzelfde gezinsinkomen.

Belanghebbende dreef in 1999 een agrarisch bedrijf in Q. In het kader van een landherinrichting is aan belanghebbende tegen inbreng van de kavels in Q een kavel te Z toegedeeld. Volgens het bestemmingsplan is op de nieuwe kavel de bouw van één dienstwoning toegestaan. In de loop van 1999 zijn de woning en de stallen gebouwd en is het bedrijf verplaatst van Q naar Z. Belanghebbende rekent de ondergrond van de te bouwen woning (de bouwkavel) onmiddellijk na de bedrijfsverplaatsing tot zijn privévermogen. De waarde van de bouwkavel bedraagt op dat moment f 5.625 (f 7,50/m2) bij de bestemming cultuurgrond en f 90.000 (f 120/m2) bij de bestemming bouwgrond. In geschil is of het verschil tussen beide waarden tot de winst van belanghebbende moet worden gerekend. Hof Arnhem heeft geoordeeld dat belanghebbende in het kader van het drijven van zijn onderneming in staat was de bouwkavel te verkrijgen, zodat deze terecht tot het ondernemingsvermogen is gerekend. Volgens het hof moet daarbij een verkrijgingsprijs van f 5.625 worden gehanteerd, waardoor het verschil tussen beide waarden tot de winst behoort.

Belanghebbende is moedermaatschappij van een fiscale eenheid waarin dochter A bv (A) is opgenomen. A krijgt van een Duitse werf order tot ontwerp en levering van een robot profile processing line; oplevering in week 9 van 2001; A haalt die datum niet.

Belanghebbende exploiteert een caravanstalling. Op het erf en in de opstallen worden caravans van derden gestald tegen een jaarlijkse vergoeding. Bij de vaststelling van de aanslagen vennootschapsbelasting heeft de inspecteur de caravanstallingen aangemerkt als voor de toepassing van de zogenoemde kleinschaligheidsinvesteringsaftrek uitgesloten bedrijfsmiddelen die zijn bestemd om – direct of indirect – hoofdzakelijk ter beschikking te worden gesteld aan derden. Daarvan uitgaande heeft hij een correctie toegepast ter zake van de door belanghebbende aangegeven investeringsaftrek voor een caravanstalling. In geschil is of deze correctie terecht is toegepast.

De staatssecretaris van Financiën deelt mede geen beroep in cassatie in te stellen tegen Hof Arnhem 28 juli 2009, nrs. 08/00226 en 08/00227, NTFR 2009/1941. Het hof oordeelde in die uitspraak dat belanghebbende, die projectactiviteiten in de agrarische sector verricht en onderwijs en trainingen geeft, op grond van de Wet IB 2001 als ondernemer moet worden aangemerkt en – via de weg van het vertrouwensbeginsel – recht heeft op ondernemersfaciliteiten.

Op 27 augustus 2004 maakte de regering via een persbericht bekend dat de pc-privéregeling terstond werd afgeschaft. Dit is wettelijk geschied bij Belastingplan 2005, in werking getreden per 1 januari 2005 en op dit punt terugwerkend naar 27 augustus 2004, 17.00 uur. Belanghebbende heeft in september 2004 een pc gekocht en de werkgever verzocht hem de vergoeding belastingvrij te verstrekken, conform de toen geldende wet. De werkgever heeft echter over de vergoeding in oktober en november 2004 loonheffing (€ 687,27) ingehouden. Belanghebbende heeft inzake de loonheffing vergeefs aangeklopt bij de inspecteur (uitspraak: 1 februari 2005) en bij Hof Den Bosch (NTFR 2007/1446). Ook in cassatie krijgt belanghebbende geen gelijk. De Hoge Raad stelt voorop dat wanneer een wettelijk voorschrift met terugwerkende kracht is ingevoerd of gewijzigd na de datum van de bestreden beslissing van het bestuursorgaan of de lagere rechter, en het nieuwe voorschrift – door de terugwerkende kracht – in aanmerking komt voor toepassing op het te berechten geval, de taak van de (hogere) rechter in belastingzaken meebrengt dat hij bij de toetsing van die beslissing uitgaat van het nieuwe voorschrift. Dit geldt ook bij het beroep van een werknemer inzake de inhouding van loonheffing. Deze regel moet echter (onder meer) wijken bij strijdigheid met art. 1, Eerste Protocol, EVRM. Daarvan is hier echter volgens de Hoge Raad geen sprake. Door het persbericht was namelijk de verschuldigdheid van de loonheffing op het moment waarop het belastbare feit plaatsvond in voldoende mate te voorzien, is de reden van de terugwerkende kracht – budgettaire derving – niet van redelijke grond onbloot en is geen sprake van een individuele en buitensporige last voor belanghebbende.

Op 27 augustus 2004 maakte de regering via een persbericht bekend dat de pc-privéregeling terstond werd afgeschaft. Dit is wettelijk geschied bij Belastingplan 2005, in werking getreden per 1 januari 2005, en op dit punt terugwerkend naar 27 augustus 2004, 17.00 uur. Belanghebbende heeft in september 2004 een printer en pc gekocht, waarvoor hij in oktober 2004 een vergoeding kreeg van zijn werkgever (€ 1147,95). De werkgever heeft in oktober over de pc-vergoeding loonheffing (€ 597) ingehouden. De inspecteur heeft diens bezwaar afgewezen op 17 december 2004.

Belanghebbende, een betaaldvoetbalorganisatie, is in 2002 met een Britse betaaldvoetbalorganisatie (hierna: de Britse bvo) overeengekomen een vriendschappelijke oefenwedstrijd (hierna: de wedstrijd) te spelen. Deze wedstrijd, die door belanghebbende is georganiseerd, heeft in augustus 2002 in Nederland plaatsgevonden. Belanghebbende heeft in verband met de wedstrijd € 133.000 betaald aan de Britse bvo (hierna: de gage); € 2.720 daarvan is bestemd als een vergoeding van kosten. Zij heeft geen loonbelasting ingehouden en/of afgedragen. De Britse bvo betaalde haar spelers wel salaris, maar heeft van de gage geen bedragen aan hen uitbetaald. De inspecteur heeft een naheffingsaanslag loonbelasting opgelegd aan belanghebbende. In geschil is of de wettelijke bepalingen op basis waarvan van buitenlandse gezelschappen loonbelasting wordt geheven door middel van verplichte inhouding aan de bron door degene met wie de sportbeoefening is overeengekomen verenigbaar zijn met art. 49 EG-Verdrag. Het hof heeft die vraag bevestigend beantwoord.

Belanghebbende is directeur van (kennelijk) een woningbouwvereniging. Hij is strafrechtelijk veroordeeld (dertig maanden gevangenisstraf) ter zake van het gebruikmaken van valse facturen, het valselijk opmaken van projectadministraties, het aannemen van giften en het doen van onjuiste aangiften IB. De inspecteur heeft ter zake van de hiermee samenhangende verzwegen inkomsten nagevorderd over de jaren 1997 tot en met 2000. Het hof stelt voorop dat het aannemelijk acht dat belanghebbende gebruik heeft gemaakt van zijn positie als directeur om gunsten in geld en natura van toeleveranciers te verkrijgen, al dan niet onder de expliciete dreiging van het niet langer gunnen van orders. Die voordelen vormen loon uit dienstbetrekking. Vervolgens loopt het hof post voor post na en concludeert tot gedeeltelijke instandhouding van de navorderingsaanslagen.

In het Belastingplan 2010 is een regeling voorgesteld waarbij de dubbele hypotheekrenteaftrek na tijdelijke verhuur weer herleeft. Op vragen hierover zal de staatssecretaris van Financiën uitgebreid ingaan in de nota naar aanleiding van het verslag van dit wetsvoorstel, die hij nog moet indienen. Vooruitlopend hierop meldt hij in een verslag van een algemeen overleg dat de voorgestelde regeling vanaf 1 oktober ook zal gaan gelden in alle kwalificerende gevallen waarbij de verhuur van de te koop staande, voormalige eigen woning al voor 1 januari 2010 is aangevangen en zelfs zal gelden als de verhuur reeds is beëindigd. In alle gevallen geldt dat dit moet vallen binnen de wettelijke termijn waarop recht kan bestaan op dubbele hypotheekrenteaftrek, dat wil zeggen minimaal twee jaar en maximaal drie jaar: het jaar van aankoop van de (nieuwe) eigen woning vanaf het moment van aankoop en de twee daarop volgende jaren.

De staatssecretaris van Financiën heeft een nota naar aanleiding van het verslag inzake de notitie dga aan de Tweede Kamer gezonden. Veel onderwerpen komen ook aan de orde in het wetsvoorstel 'Overige Fiscale Maatregelen 2010' (NTFR 2009/1989). Op een paar onderwerpen zegt de staatssecretaris nog wijzigingen toe (eenmalige inbreng ter beschikking gesteld pand, voorwaarden aan begiftigde bij doorschuiving bij schenking van een aanmerkelijk belang).

De staatssecretaris van Financiën beantwoordt vragen over fouten van de Belastingdienst bij het opleggen van voorlopige aanslagen over 2009. De vragen zijn gesteld naar aanleiding van een krantenartikel over deze fouten. De oorzaak van de fout is het niet juist verwerken van de algemene heffingskorting.

Belanghebbende heeft aanspraak gemaakt op aftrek ter zake van buitengewone uitgaven wegens ziekte en invaliditeit. Het gaat om 'rente lening t.b.v. verhard tuinpad; rente lening t.b.v. reiskosten Sri Lanka; vaste aftrek chronische ziekte; uitgaven tandverzorging; aanschaf lamp en uitgaven tuinonderhoud'.

Van belanghebbende, die in Canada woont, is successierecht geheven wegens de verkrijging van een pakket aandelen in een Nederlandse bv. Dit pakket vormt minder dan 5% van het geplaatste aandelenkapitaal. Het verzoek van belanghebbende tot verlening van de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten is door de ontvanger noch door Hof Arnhem gehonoreerd.

aftrekbaarheid waardedaling aandelen, belastingkrediet, belemmering, bestrijding belastingontduiking, evenredigheid, heffingsbevoegdheden tussen de lidstaten, rechtvaardiging, uitkering dividend, vennootschapsbelasting, vrij verkeer van kapitaal, vrijheid van vestiging

Belanghebbende is profvoetballer. Hij speelde tot en met 2001 in Zweden bij de voetbalclub A. Belanghebbende is naar B getransfereerd en heeft in 2002 zijn woonplaats naar Nederland verlegd. Uit het contract van belanghebbende met zijn voormalige voetbalclub A volgt dat indien belanghebbende tijdens de contractsperiode zou worden getransfereerd naar een buitenlandse vereniging aan belanghebbende een deel van de transfersom zou toekomen. Belanghebbende heeft in 2002 het aan hem toekomende deel van de transfersom ontvangen. Hij heeft hiervan in zijn aangifte IB/PVV geen melding gemaakt. In het jaar 2004 ontstond een briefwisseling tussen de inspecteur en belanghebbende omtrent de fiscale duiding van de transfervergoeding. De definitieve aanslag IB/PVV is opgelegd zonder rekening te houden met de transfervergoeding. De inspecteur heeft belanghebbende bij brief gemeld dat indien de aanslag door het systeem zou worden opgelegd voordat de kwestie omtrent de transfervergoeding was opgelost, belanghebbende hieraan geen rechten kon ontlenen. Na de correspondentie te hebben voortgezet heeft de inspecteur een navorderingsaanslag opgelegd waarin hij de transfervergoeding heeft begrepen. Het geschil betreft de vraag of de transfervergoeding onder art. 15 (niet-zelfstandige arbeid) dan wel art. 17 (artiesten en sportbeoefenaars) van het Verdrag Nederland-Zweden valt. Deze vraag is van belang aangezien ingevolge art. 24 van het verdrag de wijze waarop voorkoming van dubbele belasting wordt gegeven, verschillend is naar gelang het ene dan wel het andere artikel van toepassing is. Voorts is aan de orde de vraag of de navorderingsaanslag in strijd met art. 16 AWR is opgelegd.

De Europese Commissie heeft, met toepassing van de staatssteunregels, een Duitse wet om de algemene voorwaarden voor kapitaalinvesteringen te moderniseren, gedeeltelijk goedgekeurd. De Commissie vindt het positieve effect van inkomstenbelastingvoordelen voor private investeerders die risicokapitaal verstrekken aan bedrijven die het nodig hebben duidelijk belangrijker dan de potentiële concurrentievervalsing die door de steun wordt bewerkstelligd. De Commissie keurt daarom de voorgestelde belastingvoordelen voor private investeerders onder bepaalde voorwaarden goed en heeft Duitsland gevraagd de voorstellen aan te passen aan de Richtlijnen van de Commissie voor risicokapitaal (zie IP/06/1015). De Commissie vindt echter dat de voorgestelde bepalingen betreffende vennootschapsbelasting-‘breaks’ voor Venture Capital Companies (VCC's) en het recht van door VCC's verkregen Target Enterprises (TE's) om verliezen voorwaarts te verrekenen onverenigbaar zijn met de Richtlijnen voor risicokapitaal en de vrijheid van vestiging (art. 43 EG). In het bijzonder zouden deze bepalingen van de begunstigden eisen om hun verblijfplaats in Duitsland te hebben en een oneerlijk concurrentievoordeel verschaffen aan bepaalde bedrijven. De Commissie heeft daarom besloten dat de vennootschapsbelastingvoordelen en de bepalingen van de verliesverrekening ten gunste van VCC's en TE's onverenigbaar zijn met de interne markt en niet kunnen worden uitgevoerd.

De Europese Commissie heeft met toepassing van de staatssteunregels een Italiaanse steunregeling in de vorm van een tax credit goedgekeurd. De regeling, met een budget van € 2,4 miljard tussen 2009 en 2013, zal nieuwe investeringen in Sicilië bevorderen met het doel regionale ontwikkeling te steunen. De Commissie heeft besloten dat de regeling aan de vereisten van de regionale steunrichtlijnen uit 2007 voldoet (zie IP/05/1653).

In deze brief beantwoordt de staatssecretaris van Financiën mede namens zijn collega van Volkshuisvesting, Ruimtelijke ordening en Milieubeheer de Kamervragen over een verlaagd btw-tarief voor milieuvriendelijke producten en diensten. Volgens de staatssecretaris heeft Nederland zich op Europees niveau ingezet voor een verlaagd btw-tarief voor 'groene' producten en diensten. Tijdens de Ecofin-vergadering in maart 2009 bleek echter dat Nederland nagenoeg alleen stond in het pleidooi voor verlaagde tarieven en dat uit onderzoek een negatief resultaat zou blijken ten aanzien van verlaagde tarieven, omdat het bijvoorbeeld zelfs kan leiden tot meer energieconsumptie door extra aanschaf van dergelijke producten.

Belanghebbende heeft voor de uitbreiding van een rioolwaterzuiveringsinstallatie een bouwvergunning aangevraagd. Ter zake van het in behandeling nemen van die aanvraag is belanghebbende leges in rekening gebracht. In geschil is of de kosten van het aanbrengen van mechanische en elektrische installaties tot de bouwkosten moeten worden gerekend.

Aan belanghebbende zijn twee naheffingsaanslagen LB/PVV opgelegd van respectievelijk € 27.186 en € 22.474. De naheffingsaanslagen zijn niet tijdig betaald. Belanghebbende heeft de aanslagen vervolgens in delen betaald. De ontvanger heeft steeds bij beschikking invorderingsrente in rekening gebracht, berekend over iedere betaling afzonderlijk (ingevolge art. 29 e.v. Uitv.reg. IW 1990). Tegen de beschikkingen invorderingsrente die zien op de laatste deelbetalingen heeft belanghebbende bezwaar gemaakt. De bezwaren zijn afgewezen.

Belanghebbende is eigenaar van een woning die wordt bewoond door de dochter van belanghebbende en haar gezin. De woning heeft een monumentenstatus. In 2008 heeft de gemeente de gevraagde woonvergunning voor de woning geweigerd, omdat het een bijgebouw is.