Aflevering 1

Hoewel het inmiddels ruim een jaar is geleden dat de Wet werken aan winstWet van 30 november 2006, houdende wijziging van belastingwetten ter realisering van de doelstelling uit de nota ‘Werken aan winst’ (Wet werken aan winst), Stb. 2006, 631. in werking is getreden, is het nog steeds onduidelijk of de Europese Commissie de regeling van de groepsrentebox in art. 12c Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: de Wet) zal goedkeuren.Ingevolge art. XIII, lid 1, Wet werken aan winst treedt art. II, onderdeel M, voor zover dat betrekking heeft op het in te voegen art. 12c Wet VPB 1969, al dan niet met terugwerkende kracht, in werking op een bij Koninklijk Besluit te bepalen tijdstip, dat afhankelijk is van de goedkeuring van de groepsrentebox door de Europese Commissie. De groepsrentebox is door de Nederlandse regering bij brief van 13 juli 2006 bij de Europese Commissie aangemeld. Bij beschikking van 7 februari 2007Pb EG 2007, C 66, p. 12. heeft de Europese Commissie vastgesteld dat geen sprake is van een verboden steunmaatregel in de zin van art. 87, lid 1, EG, voor zover de groepsrentebox betrekking heeft op de opbrengsten van kortlopende beleggingen die door de belastingplichtige worden aangehouden met het oog op de verwerving van deelnemingen (‘overnamekas’). In dezelfde beschikking komt de Europese Commissie daarentegen tot de voorlopige conclusie dat de groepsrentebox overigens onverenigbaar is met de gemeenschappelijke markt en dat nader onderzoek noodzakelijk is om tot een definitief oordeel te komen. Het is niet uitgesloten dat de aldus door de Europese Commissie ingeleide formele onderzoeksprocedure van art. 88, lid 2, EG door haar wordt beëindigd met een ‘voorwaardelijke beschikking’,Zie art. 7, lid 4, Verordening (EG) nr. 659/1999 van 22 maart 1999. inhoudende dat de groepsrentebox alsnog wordt goedgekeurd, onder de voorwaarde dat hij op een of meerdere punten door Nederland wordt aangepast. Interessant is dat de Europese Commissie bij beschikking van 21 maart 2007Pb EG 2007, C 142, p. 6. ook de formele onderzoeksprocedure heeft geopend met betrekking tot het Hongaarse regime van de groepsrenteaftrek, dat in hoge mate vergelijkbaar is met de groepsrentebox. Bij lezing van laatstgenoemde beschikking valt namelijk op dat de Europese Commissie bij de beoordeling van de vraag of het Hongaarse regime van de groepsrenteaftrek moet worden aangemerkt als een verboden steunmaatregel, het optionele karakter daarvan mede in aanmerking neemt, terwijl in de beschikking van 7 februari 2007 het optionele karakter van de groepsrentebox in het geheel niet wordt genoemd. De vraag doet zich derhalve voor of de Europese Commissie zich inmiddels ook ten aanzien van de groepsrentebox op het standpunt stelt dat het optionele karakter daarvan onverenigbaar is met de gemeenschappelijke markt en zo ja, welke gevolgen dit eventueel heeft voor de fiscale behandeling van groepsrente in Nederland.

De staatssecretaris van Financiën heeft een aantal ministeriële regelingen gewijzigd. De onderhavige regeling bevat wijzigingen, waarbij een deel voortvloeit uit het Belastingplan 2008, de Overige fiscale maatregelen 2008 en de Fiscale onderhoudswet 2007. Daarnaast houden wijzigingen verband met de wijziging van het Besluit FE 2003 in verband met de Wet werken aan winst, de Wet op het kindgebonden budget, de Wet inrichting landelijk gebied, de vervanging van de Zesde Richtlijn door de Btw-richtlijn 2006 en de wet van 20 december, Stb. 577, houdende wijziging van de Wet IB 2001 en enige andere wetten inzake banksparen ten behoeve van pensioenopbouw of aflossing eigenwoningschuld.

De Uitv.reg. AWR is gewijzigd. Deze wijziging hangt samen met de wijziging van de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR. De wijziging van art. 67 AWR is een gevolg van de invoering van de Wet versterking fiscale rechtshandhaving (30 322). De structurele ontheffingen van de geheimhoudingsplicht aan verschillende overheids- en semioverheidsinstanties zijn neergelegd in een nieuw art. 43c Uitv.reg. AWR 1994. Dit art. 43c vormt de opvolger van het Voorschrift Informatie Verstrekking (VIV).

Het Belastingplan 2008 en Overige Fiscale Maatregelen 2008 zijn aangenomen door de Eerste Kamer. Bij de behandeling diende de senaat een aantal moties in, waarvan er twee werden aangenomen:

In dit persbericht geeft het Ministerie van Financiën een overzicht van de belangrijkste wijzigingen in de belastingen per 1 januari 2008.

De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel Wijziging van belastingwetten en enige andere wetten (Fiscale onderhoudswet 2007) zonder beraadslaging en zonder stemming aangenomen.

De staatssecretaris heeft enkele vragen schriftelijk beantwoord die zijn gesteld tijdens de behandeling van het BP en OFM 2008 in de Eerste Kamer. De vragen hadden betrekking op de deelnemingsvrijstelling, het initiatief wetsvoorstel Dezentjé Hamming-Bluemink en Crone, de rol van de staatssecretaris/VBI, Europese belasting, handhavingsconvenanten en successierecht.

Deze regeling geeft uitvoering aan het indexeringsvoorschrift, neergelegd in art. 27a Wet Accijns, art. 81a Wet MRB 1994 en art. 37a Wbm. Op grond van deze bepalingen worden de bedragen genoemd in de diverse tariefsartikelen van de Wet Accijns, de Wet MRB 1994 en de Wbr jaarlijks met ingang van 1 januari aangepast door vermenigvuldiging met de tabelcorrectiefactor. De op de voet van art. 10.2 Wet IB 2001 bepaalde tabelcorrectiefactor voor het jaar 2008 is 1,015.

De staatssecretaris van Financiën heeft de Bijstellingsregeling 2008 uitgebracht. Deze regeling geeft uitvoering aan diverse indexeringsvoorschriften voor onder andere de Wet IB 2001, de WVA, de SW 1956, de Kostenwet invordering rijksbelastingen, de Awir en gegevensuitwisseling Wet WOZ. De per 1 januari 2008 toe te passen tabelcorrectiefactor bedraagt 1,015.

getuigenaanbod, passiefpost, ruilarresten, voorziening

goed koopmansgebruik, jaarwinst

Belanghebbende is werkzaam in de zorg en komt daarvoor bij particulieren thuis. Zij staat ingeschreven bij een particulier bemiddelingsbureau in de thuiszorg. Dit bureau zorgt voor het aantrekken van cliënten. In 2002 heeft belanghebbende 670 uren bij het thuiszorgbureau gedeclareerd.

herinvesteringsreserve, maatschap, uittreding

Jaarlijks vindt aanpassing plaats van de Uitv.reg. EI naar de stand van de techniek. De energie-investeringsaftrek biedt ondernemers een fiscaal voordeel als ze investeren in energiebesparende bedrijfsmiddelen of onderdelen daarvan. Het van toepassing verklaren van de energie-investeringsaftrekregeling voor de Nederlandse Antillen en Aruba is in een afzonderlijke ministeriële regeling neergelegd.

terbeschikkingstellingsregeling

samenstel van rechtshandelingen, terbeschikkingstellingsregeling

De staatssecretaris van Financiën heeft de Regeling loonbelasting- en premietabellen 1990 gewijzigd. Deze regeling stelt de loonbelasting- en premietabellen, waaronder de eindheffingstabellen, vast die gelden met ingang van 1 januari 2008. Daarnaast betreft het percentages voor de definitieve berekening van de over bijstandsuitkeringen verschuldigde loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen.

De staatssecretaris van Financiën heeft schriftelijk mondelinge vragen beantwoord over zzp-ers in de thuiszorg. Vanuit de Tweede Kamer was gevraagd of het juist is dat de Belastingdienst zzp-ers meldt dat zij als zzp-er niet kunnen werken in AWBZ-zorg (zorg in natura). Daarbij was sprake van naheffingen in de loonheffing en bij bemiddelingbureaus.

De staatssecretaris van Financiën beantwoordt Kamervragen over de teruggave van de te veel betaalde inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet over 2006. De vragen hebben vooral betrekking op de uitbetalingen die na het opnieuw aanleveren van gegevens door inhoudingsplichtigen nog steeds fout zijn. Het streven is erop gericht om de allerlaatste inkomensafhankelijke bijdrage zorgverzekeringspremie 2006 in het eerste kwartaal 2008 af te laten plaatsvinden. Vanwege de risico’s en de knelpunten bij de uitvoering voor inhoudingsplichtigen, werknemers en Belastingdienst onderzoekt de staatssecretaris een nieuw teruggaafproces voor de te veel ingehouden Zvw-bijdrage.

De wet over het afschaffen van de premiedifferentiatie en eigenrisicodrager voor de WAO en de WIA (zie eerder NTFR 2007/2030) is op 10 december 2007 aangenomen door de Eerste Kamer en inmiddels in het Staatsblad geplaatst (Stb. 2007, 557). Daarbij is ook een besluit over de inwerkingtreding gepubliceerd (Stb. 2007, 558). De bepalingen over een uniforme premie en het afschaffen van de eigenrisicodrager voor de WAO treden met ingang van 1 januari 2008 in werking.

Eiser is enig werknemer, directeur, en voor 60% aandeelhouder van een bv, een moedermaatschappij. Wat eiser ook aanvoert, de rechtbank acht niet aannemelijk dat de enige werknemer van een vergelijkbaar concern met omzetten tussen f 293.906 en f 579.639 minder dan het normbedrag van art. 12a Wet LB 1964, f 84.000, betaald zou krijgen. Van belang acht de rechtbank tevens dat aan de dochtervennootschap f 120.000 managementfee in rekening is gebracht. Het feit dat eiser meer dan incidenteel het aan de bv toebehorende pand in privé gebruikte, vormt een winstuitdeling. Het bedrag van de bevoordeling is naar het oordeel van de rechtbank echter lager dan verweerder voorstaat.

bijzonder tarief

winstuitdeling

De regeling voorziet in omzetting in regelgeving van enkele beleidsbesluiten met betrekking tot groen en sociaal-ethisch beleggen, cultureel beleggen en indirecte beleggingen in durfkapitaal ('indirect Agaath'), en een herformulering van de huidige bepalingen hieromtrent in de Uitv.reg. IB 2001. Daarbij is een verduidelijkingslag gemaakt met betrekking tot de periode waarin de aanwijzing als fonds geldig is en zijn er regels gesteld over de informatie die de fondsen moeten verstrekken. De bepalingen voor bestaande fondsen die verband hielden met de overgang van het heffingsstelsel van de Wet IB 1964 naar dat van de Wet IB 2001 zijn niet meer opgenomen.

Voor zijn onderneming heeft belanghebbende tussen 1990 en 1995 f 583.127 geleend van zijn buurman A. De verschuldigde rente is nauwelijks betaald, maar A heeft de rentetermijnen niet kwijtgescholden. Op 30 oktober 1999 is A overleden. Vrij van recht is aan belanghebbende gelegateerd al hetgeen A op belanghebbende te vorderen had. In zijn aangifte IB 1999 heeft belanghebbende bij zijn winstbepaling f 183.589 afgetrokken als 'nagekomen achterstallige rente A'.

durfkapitaal, voorwaarden

financieel-economische positie, scholingsuitgaven

Belanghebbende, een bv, heeft door toedoen van haar in het buitenland woonachtige directeur-middellijkaandeelhouder in 1996 bouwgrond kunnen kopen. Deze bouwgrond was bestemd voor de bouw van nieuwbouwwoningen. Ultimo 1999 heeft belanghebbende aan haar directeur de toezegging gedaan dat hij recht heeft op een provisie van 7% over de stichtingskosten van het bouwproject, uit te keren in drie etappes. In verband hiermee heeft belanghebbende in 2000 een bedrag van f 220.000 ten laste van haar resultaat gebracht. De inspecteur en Rechtbank Arnhem (17 maart 2006, nr. 05/02298, NTFR 2006/685) hebben die kostenaftrek niet aanvaard. Hiertegen komt belanghebbende vergeefs in hoger beroep. Volgens het hof maakt belanghebbende de zakelijkheid van de onderwerpelijke kosten namelijk niet aannemelijk. De kosten kunnen daarom, anders dan de rechtbank heeft beslist, evenmin worden geactiveerd.

erfrecht, overbedelingsvordering, verkrijging, waarde economisch verkeer

verschoonbare termijnoverschrijding

Bij een medische ingreep bij verweerster (in cassatie) is door een arts een fout gemaakt, die de amputatie van de rechter onderarm nodig maakte. Verweerster heeft schade geleden. Zij vordert voor de materiële schade vanaf 1 januari 1986 een vergoeding in de vorm van een bedrag ineens. Het bedrag bestaat uit twee componenten: f 413.824 wegens de jaarlijkse materiële schade en f 526.631 wegens de fiscale schade. Dit laatste bedrag heeft betrekking op inkomstenbelasting en premies volksverzekeringen die verschuldigd zijn over de jaarlijkse opbrengst van het kapitaal, alsmede op vermogensbelasting die over het kapitaal wordt geheven, een en ander volgens de in die tijd geldende fiscale regels. Zonder vergoeding van deze fiscale schade zou er onvoldoende geld resteren voor de volledige afdekking van de jaarlijks terugkerende schade. De schade wordt berekend over een periode van 1986 tot 2052. In geschil is of bij de begroting van de belastingschade rekening moet worden gehouden met de invoering van Wet IB 2001. De civiele kamer van de Hoge Raad oordeelt dat met de wijziging van een belastingstelsel – de overgang van de vermogensbelasting naar de forfaitaire rendementsheffing – tijdens de loop van een civiele procedure rekening moet worden gehouden. De rechter moet namelijk bij het bepalen van de schadevergoeding zoveel als redelijkerwijs mogelijk is de werkelijk geleden en de te lijden schade begroten.

informatieplicht

Bij brief van 7 maart 2007 heeft de Belastingdienst Utrecht-Gooi, kantoor Utrecht aan eiser bericht dat uit onderzoek naar voren is gekomen dat hij houder is (geweest) van in het buitenland aangehouden bankrekeningen en dat de gegevens van deze bankrekening(en) van belang kunnen zijn voor de belastingheffing. De Belastingdienst heeft daarbij op de voet van art. 47, lid 1, onder a, AWR, verzocht om voor 7 april 2007 de gestelde vragen op het formulier 'Opgaaf in het buitenland aangehouden bankrekening(en)' te beantwoorden en de daarbij gevraagde bescheiden te verstrekken. Eiser heeft dat geweigerd. De staat heeft in kort geding nakoming van deze verplichting gevraagd, welke eis door de president van de rechtbank in kort geding is toegewezen. In hoger beroep wordt de eis van belastingplichtige afgewezen. Volgens het hof staat het de inspecteur, ook nu de fiscale dwangsom niet is ingevoerd, vrij om via de civiele weg nakoming van fiscale verplichtingen te vragen. Er is geen sprake van een doorkruising van het publiekrecht (belastingrecht). Belastingplichtige kan de verstrekking van de gevraagde gegevens niet met een beroep op art. 6 EVRM weigeren.

informatieverplichtingen, nemo tenetur

Aan belanghebbende is een voorlopige aanslag leges opgelegd. Hiertegen heeft hij bezwaar gemaakt. Na het instellen van dit bezwaar is de definitieve aanslag opgelegd. Hiertegen is geen bezwaar gemaakt. Nadien wordt op het bezwaar tegen de voorlopige aanslag uitspraak gedaan.

onrechtmatige daad

rechtshandelingen

omkering bewijslast

kasadministratie, omzetberekening

vooruitbetaling

aangiftetermijn, adviseur

bijkomende beroepsactiviteiten, leraar, universiteit in een andere lidstaat

beperkt belastingplichtige vennootschap, onbeperkt belastingplichtige vennootschap

dividend, informatie-uitwisseling, inkomstenbelasting, vrij verkeer van kapitaal

De Europese Commissie heeft, onder de staatssteunregels van het EG-Verdrag, besloten geen bezwaar te maken tegen een subsidieregeling voor de verlaging van socialezekerheidspremies in bepaalde dienstensectoren in Zweden. De maatregel beoogt de werkgelegenheid op de lange termijn in de desbetreffende sectoren te verbeteren. De regeling zal werkgevers aansporen om meer arbeiders op officiële basis tewerk te stellen, in het bijzonder arbeiders die bijzonder kwetsbaar zijn (immigranten, laag opgeleide mensen, jongeren, vrouwen die parttime werken) in bepaalde dienstverlenende industrieën die in het bijzonder aan belastingontwijking worden blootgesteld en met een grote hoeveelheid aan officieel (zwart) werk. De Commissie vond dat per saldo de positieve gevolgen van de maatregel belangrijker waren dan de potentiële concurrentievervalsing.

communautaire rechtszekerheidsbeginsel

herziening

invoer, naheffingsaanslag, utb

Ingevolge art. 48 Uitvoeringsregeling accijns mogen verpakkingen van tabaksproducten slechts één van de in dat artikel aangegeven hoeveelheden tabaksproducten bevatten. De branche doet het verzoek om voor sigaretten een verpakking van 29 stuks en voor rooktabak een verpakking van 190 gram op de markt te introduceren. Volgens de staatssecretaris van Financiën bestaan tegen het aanwijzen van deze verpakkingseenheden geen overwegende bezwaren.

Deze zaak betreft de verwijzingsprocedure van HR 8 juni 2007, nr. 42.029, NTFR 2007/1050. Belanghebbende, die als beroepssporter in Duitsland heeft gewerkt, heeft in verband met zijn terugkeer naar Nederland aanspraak gemaakt op een vrijstelling van BPM voor zijn personenauto. De inspecteur heeft die vrijstelling bij beschikking verleend. Belanghebbende heeft de auto vervolgens laten registreren in het kentekenregister. Na een FIOD-onderzoek is gebleken dat belanghebbende geen recht heeft op de vrijstelling, omdat hij al die tijd in Nederland woonruimte heeft aangehouden. Daarom heeft de inspecteur de onderhavige naheffingsaanslag BPM opgelegd. Hof Den Bosch vernietigde deze naheffingsaanslag echter, omdat naar zijn opvatting niet kan worden nageheven als niet eerst de vrijstellingsvergunning is ingetrokken. Die visie is volgens de Hoge Raad echter onjuist. Voor naheffing is geen voorafgaande intrekking van de vrijstellingsvergunning vereist. Hof Arnhem diende vervolgens na verwijzing de zaak inhoudelijk te beoordelen. Dit hof concludeert op basis van de feiten en omstandigheden dat belanghebbende inderdaad, zoals de inspecteur stelt, steeds zijn normale verblijfplaats in Nederland heeft gehad, zodat terecht is nageheven.

bewijslast, naheffingsaanslag, taxivervoer

hoger beroep, willekeurige en onredelijke heffing

belang

doelmatige procesgang, nadere stukken, rioleringsplan

De staatssecretaris van Financiën heeft de Leidraad Invordering 1990 gewijzigd. Deze wijziging van de Leidraad Invordering staat in het teken van de nieuwe wetgeving die op 1 januari 2008 in werking treedt. Het betreft onder meer de wijzigingen in Titel III, Faillissementswet, de nieuwe aansprakelijkheidsbepalingen in de IW 1990 en de bevoegdheid van de ontvanger tot doorbreking van een beslagverbod of aantasting van de beslagvrije voet ingeval van een notoire wanbetaler. Tegelijk met de wijziging van de Leidraad Invordering zijn ook een achttal beleidsbesluiten ingetrokken die hun belang hadden verloren.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.

Onze redactie heeft deze uitspraak niet samengevat of becommentarieerd, maar wil er wel graag op attenderen.