Aflevering 19

Gepubliceerd op 11 mei 2017

NTFR 2017/1115 - De border tax van Trump: zo gek nog niet?

Aflevering 19, gepubliceerd op 11-05-2017 geschreven door prof. mr. dr. R.A. Wolf
Je kunt zeggen van Trumps belastingplannen wat je wilt, bondig zijn ze wel. Het met veel (Twitter)bombarie aangekondigde – en op 26 april jl. gepresenteerde – ‘2017 Tax Reform for Economic Growth and American Jobs’ omvat niet meer dan twaalf bulletpoints. De plannen beslaan uiteindelijk één A4’tje. Er wordt wel gefluisterd dat de plannen opzettelijk vaag zijn om alle opties nog open te houden. Fiscale hervormingen in de VS delen vooralsnog het lot van de Mexicaanse grensmuur: het blijft afwachten wat er uiteindelijk van terechtkomt.

NTFR 2017/1116 - WOB-verzoek over crowdfunding

Aflevering 19, gepubliceerd op 11-05-2017
Het Ministerie van Financiën heeft een besluit genomen op een WOB-verzoek over crowdfunding. Het verzoek betreft alle documenten openbaar te maken over het (interne) beleid dan wel de nadere uitvoeringsregels of uitleg van de Belastingdienst met betrekking tot crowdfunding. Het ministerie antwoordt dat beleid zoals een stimuleringsregeling of anderszins een afwijkende behandeling ten aanzien van crowdfunding niet bestaat. Crowdfunding wordt fiscaal beoordeeld aan de hand van de feitelijke situatie ten aanzien van de desbetreffende fiscale onderwerpen.

NTFR 2017/1118 - Overeenkomst om geen gebruik te maken van optierechten wordt opgevat als vervreemding

ECLI:NL:PHR:2017:263, datum uitspraak 23-03-2017, publicatiedatum 14-04-2017
Aflevering 19, gepubliceerd op 11-05-2017 met annotatie van Th.J.M. van Schendel
Belanghebbende heeft in 1998 aan één werknemer 2.500 optierechten toegekend tot het verkrijgen van certificaten van aandelen in een tot haar concern behorende vennootschap, E1 bv. Bij toekenning is reeds f 50.500 als loon aangemerkt. In 1999 heeft E1 bv overwogen om naar de beurs te gaan en is belanghebbende met de houder van de optierechten overeengekomen deze optierechten tegen vergoeding niet uit te oefenen. Uiteindelijk is de beursgang niet doorgegaan en heeft de optiehouder de overeengekomen vergoeding van f 800.000 verkregen. Deze vergoeding is niet opgenomen in de aangifte loonbelasting van belanghebbende. Volgens de inspecteur is er sprake van een ‘vervreemding’ als bedoeld in art. 10a Wet LB 1964 (de zogenoemde aanvullende heffing).

NTFR 2017/1124 - Officiële publicatie van het Starbucks-besluit

Aflevering 19, gepubliceerd op 11-05-2017 geschreven door A.F. Gunn
Op 29 maart 2017 verscheen in het Publicatieblad van de Europese Unie het negatieve besluit met terugvordering dat de Europese Commissie (EC) op 21 oktober 2015 nam inzake de Nederlandse Starbucks-casus. De tekst van het besluit was al bekend als gevolg van de publicatie op 27 juni 2016 van de brief die de EC in dit kader aan Nederland had gestuurd. De casus zelf betreft een Nederlandse Advanced Pricing Agreement (APA) tussen de Belastingdienst en Starbucks over de beloning van de Nederlandse groepsvennootschap Starbucks Manufacturing bv (SMBV). De EC is van mening dat deze afspraak resulteerde in de toekenning van verboden fiscale staatssteun aan Starbucks. Meer specifiek zet de EC bij verschillende punten vraagtekens bij de gehanteerde verrekenprijzen (transfer pricing) en de achterliggende methodologie. De EC gaat hierbij uit van een Europees gelijkheidsbeginsel dat zijn rechtsbasis niet vindt in art. 9 OESO-Modelverdrag. In de fiscale literatuur is het concept van dit ‘EU arm’s length-beginsel’ sterk geproblematiseerd. Conform art. 16 Procedureverordening heeft de EC voorts beslist dat Nederland de verboden steun (inclusief rente) moet terugvorderen van Starbucks. Het gaat om een steunbedrag van € 20 à 30 miljoen. Zowel Nederland als Starbucks heeft beroep ingesteld tegen dit besluit.